انتظار

مسعود رضایی بیاره

انتظار

پا بنه بر سر چشمم ، به صفــــای قدمت

تازه کــــن داغ دلــم را به هـــوای قدمت

 

آه از لحظه که مـی آیی و لرزد از شوق

دل ناباور از آهنـــگ و صــــدای  قدمت

 

فرش کـردم در دل را که تو شاید بنهی

بر سر دیـــــده‌ی ما درد و بلای قدمت

 

ترسم ای دوست بمیریم و بمـــاند بر دل

حسرت آمــــدن و ساز و نـــوای قــدمت

 

دردمندیم و بلا دیــــده ی آفـــــات فـراق

چـــــاره کن درد جــدایی به دوای قدمت

 

منم و جــان به لب آمده ای چشم به ره

که بیفتیم به خــــاک و سر پــــای قدمت

 

دلــــم آشفته بیا و به نـــــــگاهی بسپار

کشور جان مرا زیــــــر لــــــوای قدمت

 

روزها رفت و به درگـــاه نگاهم ندمید

 ماه من جلــــوه‌ی زیبای نمـــای قدمت  

آوای سهره . مسعود رضایی بیاره