بویراحمد و دنا

شعر

شعر و ادبیات

دنبال کنندگان ۱ نفر
این وبلاگ را دنبال کنید
آخرین مطالب
پربیننده ترین مطالب
محبوب ترین مطالب
مطالب پربحث‌تر
نویسندگان

۲ مطلب در اسفند ۱۳۹۵ ثبت شده است

یادگاران دنا

شنبه, ۲۸ اسفند ۱۳۹۵، ۱۲:۳۸ ب.ظ
                                                                       یادگاران دنا

مسعود رضایی بیاره


پرتــو  مهر دل انــــگیز ، دنـا

یـــــادگار مـن و پائیــــز، دنــا


بوی آغشته به آب و گِـــل مـن

نـخ به نـخ بافتـه‌ای بــا دل مـن


ترمــه‌ی نــرم دل انگیز غـزل

خوشترین نغمه‌ی پائیز غــزل


                                                کوچـــه سار غــم تنهــائی مـن

شب مهتابــی  و شیــدائی مــن 

نغمــه‌ی تــار دل انـــگیز منی

شکوه‌ی کـوچـه‌ی  پـــائیز منی


عشق یعنی  تو و شیدائی شب

مـن و تنهــائی  رویائَـــی شب


نغمــه‌ای در دل شب ساز کنـم

شکوه در پــرده‌ی شهنـاز کنــم 


از تو یــاد آرم و شور انـگیزم

غــزل و نغمــه به هـــم آمیزم


از تو یــاد آرم و فـــریاد زنــم

شعله در پـــرده‌ی بیـــداد زنـم


من کـه سرشارتــر از پــائیزم

برگ برگ از تن خود می ریزم


کـــوچه سار غم دیرینه‌ی مــن

دل من دیـــده‌ی من سینه‌ی من 


هـر سرودی که ز دل ساز کنم

از تـو یـــاد آرم و پـرواز کنم


پـــر کشم تــا سر کهسار دنـــا

یـــاد بــادا ز تــو یــــاد آر مرا


سوز آواز پــــریشان  منـــــی

یــــادی از مــا بکنـی یــا نکنی


در دلــم زمـزمـــه‌ای خاموشی

گاهگاهــی ز لبـم می جــوشی


نامت ای شبنم پــــــاک سحری

به لبم هر سحری مــی‌گــذری


حسرت شبنم چشمان تــــــوام

تشنه‌ی نــم نــم بـــاران تـوام


ای تو سرشار تر از سوز غزل

پــرتـو شمع  دلفـروز غـــــزل


خوشتریـن واژه‌ی سرشار دنـا

غـزل و زمززمــه و تار ، دنـا


قصه‌ی شهر پــری وار خیــال

نغمـه پرداز دل و تــــار خیـال


تا تو آیـــــی بـه لبم مــی میرم

باز با نــام تـو جـان مـی گیرم


هر بهاری که گـُل آید به چمن

یــاد کـن ای  گـُْل آلالــه ز مـن


داغ پنهـــان دل و جــان منــی 

آتش سینــــه‌ی پنهــان منــــی


داغـــدار غـــم پنهانـــی مـــن

بـاز گـو حــال پـریشانی مــن


آوای سهره . مسعود رضایی بیاره

معبد شبنم

پنجشنبه, ۲۶ اسفند ۱۳۹۵، ۱۱:۵۵ ق.ظ


مسعود رضایی بیاره

معبد شبنم

عیـــد است ، بیا خـــانه‌ی دل را بُــگشائیم

از چهـــره‌ی آئینــــه غبـــاری بـــزدائیـــم


حیف است که چون غنچه نبوئیم و نخندیم

دل را نــه گشائیـــم  و سـرودی نسرائیــم


بـــرخیز ، کـــه تــا معبـــد شبنم بشتابیــم

گـُــــل را بنــــــوازیم و چــمن را بستائیـم


گر دست دهــــد می به کف آریم و کنـاری

با سبزه بــرقصیم و غـــم از دل بُـگشائیم


با یــــاد عِـــزیزان سفر کــــرده ز گـُـلشن   

سازی بــــه کف آریـــم و نـــوائی بنوائیم


برخیز ، کــــه هـر کینه ز باران سحرگــه

از سینـــه بشوئیم و چــــو آئینــه نمائیـم


مـی خــواند سحر سهره‌ به آوای حزینی  

آشفتــه‌ی گیسوی گُـــل و بـــوی دنـائیم 


برخیز کـــه وقت است ، ندانیم و نپرسیم

تا سال دگــــر او به کجــا مـا بــه کجائیم


آوای سهره . مسعود رضایی بیاره