آتش عشق

آتش عشق

مسعود رضایی بیاره

او تـــرک مــا نمــود و غمش تـــرک مــا نـــکرد

بیگانـــه گشت و یـــادی از ایـــن آشنا نـــکرد

در آتشم کشیـــد و تمــــاشا نمـــــود و رفت

وین شعله‌های سرکش و سوزان رهـا نکرد

 

گفتم مـــرا عمر گـــــرامی تــــوئــی ، دریـــغ

بــــا مــــا بسی عمر گرامـــــی وفــــا نـــکرد

با آنکه کس ز آتش عشقش چو ما نسوخت

با مـــا وفــــا نکـــرد ، نـــــدانــــم چـــرا نــکرد

دستی کـه با غــزل سر مــویش کشیده ام

بــــا گیسوان سبز بنــفشه صبـــــــا نــــــکرد

پـــــا بر دلــــم نهــــــاد  و ز آهـــم خبـــر نشد

آری شکست قلب مـــن امــــا صــــدا نـــکرد

پــــایی کــه او بـــر سر قلبـم نهـــــاد و رفت

پـــــای خـــــــزان بـــا دل آلالـــــه‌هـــا نـــــکرد 

آوای سهره . مسعود رضایی بیاره