یادگار دنا

مسعود رضایی بیاره

یادگار دنا

چنگل جــــان من ای دوست بهـــار آئین است

یعنی از لالــه‌ی حسرت همه جا رنگین است

آه از آن لحظه که بـــرگردی و بینی همه جــا

پُـــر ز تصویر من و حــادثــه‌ای غــمگین است

تــا سحرگــــاه ابــــد ، مست بخوابد فــــرهاد

کــه سر و سینه پُــر از یـاد لب شیرین است

بـــــگذر ای دوست به دامــان  دنا ، یـادم کن

هر بهـــاری که پُـــر از لالـه‌ی فروردین است

یــــاد کن از مـن و دلتنگی و انـــــدوه دلــــم

هر شبی دیـــدی اگر مــاه غبــار آگین است

سهره چون در گذرم این غزل و سوز سخن

یـــــادگاری ز دنـــا و جـــگری خـــونین است