می‌پرست

مسعود رضایی بیاره

می پرست

عــــاشقم کــــردی ، پشیمـانـــی ؟ پشیمـان نیستم

گـــــر سر از مهرت بپیچم ، اهــــل ایمـــان نیستم

عشق بت مــــی سازد و مـــن بت پرستی عـاشقم

بت پـــرستی گـــــر رهـــــا سازم  مسلمان نیستم

هر چه می خواهی بخواه از من دل و دینم توئی

دیـــن و دل را گــر نـــدادم  ، شیخ صنعان نیستم 

سر بــــه دارم گــــر زنــــی بـــا گیسوان تاب دار

سر بــگردانــــم ز دار ،  از سربـــــداران  نیستم

گفتی از عشقم بغیر از درد حاصل نیست ، نیست

درد مــــی خــواهم  نــگارا ،  اهـل درمان نیستم

عـــاشقی در مذهب دل ، شیوه‌ی اهـــل بــلاست

از بــــــــلا گــــر رو بـــــگردانم از ایشان نیستم

ساغــــــری نوشیدم از چشمت،  ز خـــاکم تا ابد

بر نخیزد بـــــوی مــی ،  از مــی پرستان نیستم

قطـــــره قطـــره گــــر نیفتم روی خــــاک دامنت

جــــویباری بــی قــــرار از نسل بـــــاران نیستم

آوای سهره . مسعود رضایی بیاره