خون گلاب
دوشنبه, ۲۱ فروردين ۱۳۹۶، ۱۱:۵۷ ق.ظ
مسعود رضایی بیاره
خون گلاب
مـا سلسلـه در سلسله از خـــون شرابیم
از ریشه‌ی عشقیم و ز آئینـــــه و آبیـــم
با تنــــدر دیــــوانه بــکوبیم و بــرقصیم
بـــا بــاد گریزنــده بـه هــر سو بشتابیـم
شب‌ها که زند پرتو مه شعله بـه صحرا
بـا مـــاه بسوزیــم و بخندیـــم و بتابیــم
با سوره‌ی گـُل وقت سحر نغمه سراییـم
بــــاران و من و چلچلــه‌هـا اهــل کتابیم
بــــوی دل ما شامـــه‌ی مـی را بنــوازد
از اشک گـُــل یاسمن و خـــون گـُـــلابیم
