مسعود رضایی بیاره

غبار انتظار

کاروان‌هــــا آمـــــد امـــّا یــــار نـه دلــــدار نه

لالـــــه و گُـــل آمــد امّـــا سرو نـه سالار نـه


می دود هر سو نــــگاهم در میــان کـاروان

شایــد آیــــد نـــرمـه نــرمـه ، آه نــه انگار نه


دیــــــدگانم تــــار بینـد در غبــــــار انتــــــظار

نیست پیــدا در نــــگاهم راه نـه رهــــوار نه


دانم آیـــد او زمــانی کـز من شوریده حــال

نیست بر جـــا در زمـــانه یـــاد نـــه آثـار نــه


چـــار فصل زنــدگانی پُر گُـــل و آلالـــــه باد

دامـــن پاکت نــگارا ، خــار نه خــونخوار نـه


بر سر خاکم بیاید هر که می خواهد ، ولی

بی دف و تنبور نه  بـی تـار و بـی گیتار نه