یادگار بهار

مسعود رضایی بیاره

یاد گار بهار

ای بهـــار خُــرّم ای فصلِ دل افـرزم ، نــرو

یــــادگار هفت سین  روز نـــوروزم ، نــرو

شعلــه‌ای هستم که با نبض نگاهت  می تپم

یــا نکش در آتشم ، یا تا که می سوزم نـرو

شمع مــن ، در پــرتوت پروانگی آمــوختم

تا ز تو آئیـــن خــودسوزی بیاموزم ، نـرو

یک دل صـد پــاره دارم از نــگاهت  یــادگار

تا بمیرم دل به هم هــرگز نمی دوزم ، نرو

هر شب آیــی در خیــالم تا سپیده بـر دمــد

با خیالت می رود امروز و هر روزم ، نرو